SCHIPLUIDEN 

 Het is misschien wel het best bewaarde geheim van Midden-Delfland: de beeldenkas van tuinder en kunstenaar Willem Berkhout uit Schipluiden. Hij kweekt potplanten, maar heeft een deel van zijn kas omgetoverd tot expositieruimte. En nu is zijn museum te klein geworden, dus zoekt hij een betere plek voor zijn kunst.

Berkhout maakt al zeventien jaar betonnen fantasiefiguren die hij belegt met mozaïek. Ruim 250 zijn het er inmiddels. Het 200ste beeld was er een van Jezus met een kruis onder zijn arm. 'Als je daar naast gaat staan dan helpt hij je met het dragen van jouw kruis.'

De mensfiguren maakt Berkhout eerst van beton. Dan schuurt hij ze in de vorm die hij hebben wil en dan begint het plakken. De tegels waarvan hij het mozaïek zijn opgeslagen in de kas. 'Hele stapels liggen er.' De mozaïekstukjes worden zorgvuldig gesneden met een tegelsnijder. Het is geen kwestie van zomaar tegels stuk slaan. 'Nee, dat versplintert te erg. Dan kan je er niks meer mee.'

Feministen en Oergoden

De kunstenaar noemt het mozaïeken een verslaving. 'Ik heb ideeën voor nog wel 200 beelden, dus ik ben gedoemd om beelden te maken', grapt hij. Een rondleiding door de kas voert onder andere langs een mars van feministen, een zitbankje, een cirkel van Westlandse barvrouwen met een meter bier, champagne uit een gieter of rum en cola uit de borsten, en de goden van de oer-Gaag.

'Toen ik jong was moest ik altijd spitten van mijn vader', vertelt Berkhout. 'En zo vond ik ooit een rieten kistje met daarin kleiplakkaten met de beeltenissen van de goden die de oermensen hier vroeger hadden. Dat kistje is natuurlijk vergaan, maar de goden heb ik onthouden. De god van de regenboogmensen, de god van de leeghoofden. Vind ik leuk, dat soort verhalen.' Een beeldengroep verbeeldt vijf veteranen in roestige stalen rolstoelen. 'Deze maakt meestal de meeste indruk', aldus Berkhout. 'Het viel me op bij Veteranen dag op tv dat daar geen invalide veteranen te zien waren. Dus ik dacht die ga ik maken.'

​

Toerisme

De Schipluidenaar begint uit zijn kas te groeien en daarom zoekt hij een andere ruimte. Dat de kwekerij te klein en te slecht bereikbaar is, dat is duidelijk. 'Ik zoek een plek waar je met een touringcar kan komen, en waar veel mensen terecht kunnen. Voor het toerisme in Midden-Delfland en Westland zou dat toch goed zijn.'

Zijn droom is een beeldentuin waarin de beeldengroepen verspreid staan. 'Met daartussen dan straatartiesten, muzikanten, koffietentjes, dus dat er iets gebeurd. Het moet entertainment zijn, geen saai museum

bron:

WOS  -  2019